Sanctus door Simon Toyne (nederlandse review)

Hallo daar,

ik heb dus eindelijk dit boek uitgelezen, en ik moet dus nu wel zeggen dat ik dit artikel moet uittypen omdat ik al reviews heb gedaan over de delen van dit boek.

Verhaallijn

Er is een voorspelling dat een kruis zal vallen en terug zal herrijzen. Zoals alle van deze voorspellingen is dit serieus vaag maar op een dag pleegt een monnik zelfmoord op nogal een kruisachtige manier als je begrijpt wat ik bedoel en valt net buiten de jurisdictie van het kloostr waardoor de politie van de stad Ruin in Turkije de zelfmoord moet onderzoeken.

Media belangstelling was er van het begin en het onderzoek leidt tot de ontdekking naar een zus van wie niemand ooit het bestaan van afwist (zelfs de mensen van het klooster, die een grondig onderzoek doen voor iemand binnen wordt genomen). Ze (de zus) gaat zelf op onderzoek en dit leidt haar naar een geheim dat al verborgen is sinds de start van de mensheid.

Ook, alles wat misloopt loopt ook mis in dit boek, de wet van murphy noemen we dat dan.

Mijn mening en andere irritante zaken

Persoonlijk vond ik dit eigenlijk wel een goed boek, maar ik vond het wel redelijk moeilijk om mezelf te binden aan de secundaire personages die in het boek voorkomen. 

Aan het einde van het boek vond ik het wel teleurgesteld wat het of de Sanctus eigenlijk was. Maar dit boek gaf mij wel een goed gevoel dus geef ik dit boek door Simon Toyne een 8,5/10 

Bonus: de auteur van dit boek heeft een website en heeft blijkbaar een trilogie uitgegeven over dit, ik heb ze al besteld bij een lokale boekhandel maar ik ben nog aan het wachten tot ze binnenkomen en omdat ik nog een andere boek aan het lezen ben.